Odisee-studente uit Halle haalt Zuid-Afrikaanse krant

Caro Michiels studeert Orthopedagogie aan de Odisee-hogeschool op campus Dilbeek. Voor haar stage trok ze begin januari naar het Zuid-Afrikaanse Port-Elizabeth om daar te gaan werken in het ‘Ubomi Obutsha Centre’. De vrijwilligers van dat centrum ondersteunen en begeleiden arme families uit sloppenwijken. Een heel nobel doel en niet evident in tijden van corona. Dat is ook de lokale krant niet ontgaan.

Een buitenlandse stage stond al heel lang op het verlanglijstje van Caro. De studente uit Halle stond dan ook al weken te trappelen om richting Zuid-Afrika te vertrekken. In haar laatste jaar was het eindelijk zo ver: ze ging vier maanden helpen in het ‘Ubomi Obutsha Centre’ in Port-Elizabeth, de vijfde grootste stad van Zuid-Afrika. In het centrum begeleiden ze kinderen, jongeren en hun ouders die in één van de vele sloppenwijken van de stad leven, vaak in extreme armoede en in erbarmelijke omstandigheden. Ze bieden de kinderen een zinvolle dagbesteding aan, organiseren leerzame workshops voor de jongeren en hun ouders en delen voedselpakketten uit.

Moeilijke situatie

Gezien de omstandigheden, is het vaak roeien met de riemen die ze hebben: “De meeste kindjes kunnen niet naar school. Om hen toch zoveel mogelijk te stimuleren en uit te dagen, bedenken we educatieve spelletjes of gaan we creatief aan de slag. Maar soms is het natuurlijk een beetje puzzelen, want er is niet zo heel veel materiaal ter beschikking. Daarom gingen we zelf op zoek naar dingen die we konden gebruiken en hebben we daar bijvoorbeeld ook zelf spullen gekocht. We zijn erin geslaagd om wol aan te kopen, waarmee we dan knuffels versierd hebben die een gulle schenker aan het centrum had gegeven. De kindjes waren in de wolken met hun eigen knuffel. Dat is daar echt een luxe hoor. Heel ontroerend om te zien!” zegt Caro.

Aan de ouders bieden ze workshops aan over hoe ze moeten waken over hun mentale gezondheid of over de opvoeding van hun kinderen. “De omstandigheden waarin de mensen van de community leven zijn heel hard. Ze leven in extreme armoede, zijn vaak werkloos en velen hebben te kampen met verslavingen. Voor hen proberen we het verschil te maken door hen te sensibiliseren en te informeren over bepaalde thema’s. Ook niet evident. Er was net een beamer geschonken voor de workshops, maar die was nog niet aangesloten. Dus gaven we workshops op de ouderwetse manier: vier uur praten, zonder visuele ondersteuning.” aldus Caro.

Lokale pers

De coronacrisis gooide roet in het eten voor Caro en voor het centrum: “De werking van het centrum kwam omwille van het coronavirus onder druk te staan. Alles werd zoveel mogelijk stilgelegd. Gelukkig kon de voedselbedeling grotendeels behouden worden. Als je weet dat er 1826 kindjes deelnemen aan onze programma’s, dan begrijp je wel dat dat een regelrechte ramp betekent voor de gemeenschap. Ze konden nu nergens meer terecht en bijna alle hulp en ondersteuning viel weg.”

Een journalist van een lokale krant heeft een artikel geschreven over de impact van corona op de werking van het centrum. “Ik was ondertussen al noodgedwongen terug naar huis gekeerd, maar mijn stagementor stuurde mij een mailtje om te zeggen dat ik de krant had gehaald. Heel grappig om te zien dat mijn foto nu in een Zuid-Afrikaanse krant staat. Al ben ik wel heel blij dat het centrum de aandacht krijgt die het verdient. Ze verzetten bergen zinvol werk en het zou zonde zijn dat ze dat niet kunnen verderzetten! Fijn dat ze nog eens in de schijnwerpers worden gezet!” benadrukt Caro.